Αρχική Σελίδα > Carles Puyol : Τεράστιος παίκτης - Τεράστιος άνθρωπος !!

Carles Puyol : Τεράστιος παίκτης - Τεράστιος άνθρωπος !!

2015-05-08 16:18

Η θέση του κεντρικού αμυντικού είναι μια ηγετική θέση που δε χωράνε μετριότητες και χαλάρωση.Για να διαπρέψεις και να ξεχωρήσεις πρέπει να είσαι έτοιμος για τα πάντα.Να είσαι ήρεμος και ταυτόχρονα δυναμικός,να είσαι ταπεινός και ταυτόχρονα υπερόπτης,να είσαι συγκεντρωμένος και μαχητής.Η αλήθεια είναι πως οι παίκτες που ξεχωρίζω σε αυτή τη θέση(όλοι παλαίμαχοι πλέον βέβαια) είναι 4. Οι 3 είναι Ιταλοί (Πάολο Μαλντίνι,Αλεσάντρο Νέστα και ο Φάμπιο Καναβάρο) και ο ένας Καταλανός, ο Κάρλες Πουγιόλ για τον οποίο θα μιλήσουμε σήμερα...

Τα νεανικά του χρόνια...

Γεννημένος στην Καταλονία,στη γειτονιά της Λέιδα, εκεί όπου άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο ως τερματοφύλακας!!!Θα σας ξαφνιάσω κι άλλο όταν σας πω πως έπειτα από έναν τραυματισμό στον ώμο σταμάτησε να παίζει ως τερματοφύλακας και επέλεξε να παίζει ως σέντερ φορ!!Όπως ο ίδιος είχε δηλώσει,οι γονείς του ήταν πολύ επιφιλακτικοί για το ποδοσφαιρικό του μέλλον και τον ενθάρρυναν να διαβάσει και να σπουδάσει...αλλά εκείνος ήξερε καλύτερα,πολύ καλύτερα θα έλεγα.

Το 1995 λοιπόν, τον τσεκάρουν από την Μπαρτσελόνα και περνά τις πύλες της Μασία.Εκεί ξεκινά να αγωνίζεται ως αμυντικός μέσος και 2 χρόνια αργότερα μεταφέρεται στη θέση του δεξιού μπακ,τη θέση δηλαδή που τον πρωτοείδαμε κι εμείς να αγωνίζεται σε επίσημο παιχνίδι με τη φανέλα της Μπάρτσα.Τη 2ετία 1997-99' αγωνίζεται για τη β' ομάδα και στις 2 Οκτωβρίου του 1999 ντεμπουτάρει με την πρώτη ομάδα στην εκτός έδρας νίκη των "Μπλαουγκράνα" με 0-2 επί της Βαγιαδολίδ,υπό τις οδηγίες του Λουίς Φαν Χάαλ!Εδώ να διευκρινιστεί πως ο Κάρλες είχε πρόταση το 98' από τη Μάλαγα την οποία είχε αποδεχθεί η διοίκηση των Καταλανών,αλλά ο ίδιος αρνήθηκε καθώς είδε τον κολλητό του Τσάβι Ερνάντες να παίζει για πρώτη φορά με την πρώτη ομάδα και περίμενε και τη δική του στιγμή.Έκανε την επιλογή του λοιπόν και δικαιώθηκε!!!

Η καθιέρωση...

Μετά την παρθενική του σεζόν στην ομάδα με 24 εμφανίσεις στη La Liga ,5 στο Copa Del Rey και 8 στο Champions League έχει πλέον κερδίσει την εμπιστοσύνη όλου του τεχνικού τιμ.Το πάθος,ο υπερβάλων ζήλος και η μαχητικότητα του κερδίζει αμέσως και τους οπαδούς των Καταλανών.Σιγά σιγά αρχίζει να μεταφέρεται στη θέση του κεντρικού αμυντικού από τον Φαν Χάαλ και μένει εκεί πλέον ως ένας βασικός πυλώνας για την Μπάρτσα.Πραγματοποιώντας εντυπωσιακές και γεμάτες χρονιές κεντρίζει το ενδιαφέρον αρκετών συλλόγων και σε μια περίοδο που η Μπαρτσελόνα περνάει οικονομική κρίση,η Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ το Γενάρη του 2003 μετουσιώνει το ενδιαφέρον της σε πρόταση.Πάλι όμως ο πιστός Κάρλες αρνείτε να βγάλει από πάνω του την αγαπημένη του φανέλα με το Νο.5 και το έμβλημα της Μπάρτσα.Στο τέλος της σεζόν 2003-04' ο νυν προπονητής των "Μπλαουγκράνα" και τότε αρχηγός της,Λουίς Ενρίκε, κρεμάει τα παπούτσια του και όλοι Ψηφίζουν τον Πουγιόλ για νέο αρχηγό με υπάρχηγό τον κολλητό του Τσάβι.

Τη σεζόν 2005-06΄ πραγματοποιεί 52! εμφανίσεις με 12 απ'αυτές να είναι στο Champion League,όπου και κατακτά η Μπάρτσα στον τελικό με την Άρσεναλ με 2-1.Στις 16 Σεπτεμβρίου του 2008 πραγματοποιεί την 400η εμφάνισει με την αγαπημένη του ομάδα στην πρεμιέρα του Champions League εκείνης της σεζόν με τη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας.Στη διάρκεια εκείνης της σεζόν ταλαιπωρείται από διάφορους τραυματισμούς πραγματοποιώντας όμως 28 εμφανίσεις.Την ίδια χρονιά πραγματοποιεί το παρθενικό του γκολ σε κλάσικο στης 2 Μαϊου του 2009 στο εμφατικό 6-2 μέσα στο "Μπερναμπέου¨.Ακόμη κατακτά άλλο ένα Champions League την ίδια χρονιά μαζί με το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και το Διηπειρωτικό και δηλώνει:"H Μπαρτσελόνα είναι η ομάδα που κάθε παιδί γεννημένο στην Καταλονία θέλει να αγωνιστεί...εγώ ζω αυτό το όνειρο και η επιθυμία μου είναι να τελειώσω την καριέρα μου εδώ."

Τον Νοέμβριο του 2010 πραγματοποιεί την 500η του εμφάνιση σε όλες τις διοργανώσεις με τη Μπάρτσα στον αγώνα με τη Βιγιαρεάλ.Μετά από πολλούς τραυματισμούς τα τελευταία χρόνια της καριέρας του,αλλά αφου πρώτα έφτασε στη 2η θέση σε συμμετοχές πίσω από τον Τσάβι που δύσκολα πάντως θα ξεπεράσει δήλωσε πως πλέον δε βρισκόταν στην κατάσταση που ο ίδιος θα επιθυμούσε και στο τέλος της σεζόν 2013-14' στα 36 του χρόνια και με 15χρονη καριέρα στην αγαπημένη του ομάδα με 21 τίτλους αποσύρθηκε.Τα τελευταία του λόγια ως ποδοσφαιριστής σε συνέντευξη τύπου ήταν :"Έζησα αυτό που τα περισσότερα παιδιά ονειρεύονται,έκανα αυτό που με διασκέδαζε περισσότερο στη ζωή μου,να προπονούμαι και να παίζω ποδόσφαιρο".

Διεθνής καριέρα...

Πραγματοποίησε την πρώτη του συμμετοχή με το εθνόσημο στις 15 Νοεμβρίου του 2000 απέναντι στην Ολλανδία και παρέμεινε μόνιμο στέλεχος της για τα επόμενα χρόνια.Έδωσε το παρών στους Ολυμπιακούς του Σίντεϊ το 2000,στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002,στο Euro 2004,στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006,στο Euro 2008,στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 και στο Confederations Cup του 2009.Έχασε το Euro 2012 εξαιτίας ενός σοβαρού τραυματισμού στον αγώνα με την Εσπανιόλ που τον άφησε 6 μήνες έξω.Έχει σκοράρει 3 γκολ με το εθνόσημο,1 σε φιλικό και 2 σε επίσημα παιχνίδια.Κατέκτησε το Euro 2008 και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 ,ενώ κατέλαβε τη δεύτερη θέση στους Ολυμπιακούς του 2000 και την τρίτη στο Confederations Cup 2009.

Η άποψη μου...

Αυτός ο παίκτης δεν ήταν απλά ένας τεράστιος και δουλευταράς αμυντικός,αλλά και τεράστιος χαρακτήρας.Ήταν ο πιο fair player που έχω δει να αγωνίζεται και πάνω απ'όλα είχε το γνώθι σαυτόν.Καθόταν πάντα μετά το τέλος της προπόνησης και έκανε ατομική,ΠΑΝΤΑ όμως!Είχε δηλώσει :"Δεν έχω την τεχνική του Ρομάριο,την ταχύτητα του Όφερμαρς ή τη δύναμη του Κλάιφερτ ,αλλά δουλεύω περισσότερο απ'όλους.Είμαι σαν ένας μαθητής που δεν είναι έξυπνος όμως κάνει τα πάντα για να περάσει την τάξη."ΑΥΤΟ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ.